Alkibiades był wybitnym politykiem i wodzem, ale jego nierozważność, wygórowane ambicje i skłonność do wystawnego trybu życia przysporzyły mu wielu wrogów. Zwolennik wojny ze Spartą. Doprowadził do katastrofalnej dla Aten wyprawy sycylijskiej i zerwania pokoju Nikiasza. Oskarżony o świętokradztwo (415). Oskarżenie dotyczyło parodii misteriów eleuzyńskich. Sprawa była w Atenach bardzo głośna. Karą za znieważenie bogów była śmierć. Oskarżenia padły na kilkaset osób, gdyż sprawę połączono z okaleczeniem herm przez jedno ze stronnictw politycznych. Alkibiades, by ratować się przed karą, przeszedł na stronę swych dotychczasowych przeciwników Spartan, skutecznie doradzając im w walce przeciwko rodzinnemu miastu. Między innymi poradził rządowi Sparty, by udzielił pomocy Sycylijczykom. W obliczu niebezpieczeństwa uzyskał przebaczenie Ateńczyków i dowodził ich wojskami w latach 411-407.